Henryk Latocha, Władysław Szaryński i Marian Dachniewski typują wyniki finału Ligi Mistrzów między Bayernem Monachium, a Borusią Dortmund. Nasi rozmówcy są goścmi XII Olimpiady Notarialnej w Mszanie Dolnej.
Opisy sylwetek zawodników na podstawie „Encyklopedii Piłkarskiej Fuji” tom 11 kolekcji klubów – Górnik Zabrze:
Władysław Zdzisław Szaryński – ur. 17.01.1947 w Szczecinie. Absolwent AWF Katowice, trener II klasy (1979). Napastnik, lewoskrzydłowy, rozgrywający, 166 cm – 64 kg. ps.”Szarik”. wychowanek Arkonii Szczecin (1959 – 1966, liga), Zawisza Bydgoszcz (1966 – 1968, liga), ROW Rybnik (1969, liga), Górnik Zabrze (1969 – 1974, liga 87 meczów i 7 bramek), Zagłębie Sosnowiec (1974 – 1979, liga), francuskie US Dunkerque (1979 – 1980) i belgijski RFC Hautrage (1980 – 1981). Liga dla Górnika – 5 sezonów, dwukrotny Mistrz Polski (1971, 1972), trzykrotny zdobywca Pucharu Polski (1970, 1971,1972), reprezentant (2A tylko w Górniku, ale jako junior w Arkonie, a „młodzieżowiec” w barwach Zawiszy). Obdarzony wielkim sprytem, szybki i zdecydowany napastnik, a potem w środku pola w równie dobrym stylu. To syndrom owych czasów, ale każdy transfer „Szarika”, jak go nazywano, odbywał się w atmosferze skandalu, angażując tak zwane „czynniki partyjno-społeczne”. Było o nim głośno, bo zaliczył pięć drużyn ekstraklasy! Jako trener m.in. Zagłębie Sosnowiec (zaczynał z juniorami, potem asystent Mygi), Stal Stalowa Wola, Piast Nowa Ruda, Raków Częstochowa, Górnik Pszów, Polonia Bytom, Unia Bieruń Stary, Kalwarianka, Myszków…
Henryk Jan Latocha – ur. 08.06.1943 w Bieruniu Starym (Tychy). Mechanik – elektryk. Początkowo napastnik i pomocnik, ale w końcu przez lata doskonały obrońca. 176 cm – 74 kg. Wychowanek Unii Bieruń Stary (1956 – 1961), Piast Gliwice (1962 – 1963), Górnik Lędziny (1963 – 1965), Górnik Zabrze (1965 – 1973, liga 126 meczów i jeden gol w swoim… przedostatnim spotkaniu w polskiej ekstraklasie!), austriacki Rapid Wiedeń (1973). W kadrze GKS Katowice (1974 – 1976), a potem Polyar Kittsee (1977 – 1979) i FC Gols (1979). Liga dla Górnika – 8 sezonów, czterokrotny Mistrz Polski (1966, 1967, 1971, 1972), pięciokrotny zdobywca Pucharu Polski (1968, 1969, 1970, 1971, 1972); reprezentant (8A). Błyskotliwy, choć pechowy, nękany przez liczne kontuzje defensor. Wywodzi się ze sportowej rodziny, gdzie piłkę kopał ojciec i trzej bracia, wszyscy w macierzystej Unii, a jeden z braci występował w krakowskim Wawelu.
