Jako Młodzieżowa Delegatka reprezentowała Polskę podczas 74. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w Nowym Jorku. Na równi z dyplomatami zabiera głos w dyskusjach o prawach człowieka, przejawach dyskryminacji, pomocy humanitarnej dla państw objętych konfliktami zbrojnymi. Organizuje dyskusje i warsztaty. Bierze udział w konferencjach na terenie całej Europy. Prywatnie, pochodząca z Mszany Dolnej Agnieszka Wójcik, to niezwykle skromna osoba. Mimo wielu obowiązków znalazła czas, by odpowiedzieć na kilka pytań i podzielić się z nami swoimi doświadczeniami.
– Uczestniczyłam jako ekspert głównie w pracach III Komitetu Zgromadzenia Ogólnego, zajmującego się sprawami społecznymi, kulturalnymi i humanitarnymi. Na agendzie znalazły się m.in. tematy rozwoju społecznego, w tym osób młodych, praw kobiet i dzieci, sytuacji ludów tubylczych, przestrzegania praw człowieka, eliminacji wszelkich form dyskryminacji rasowej czy kwestie pomocy humanitarnej i reagowania na trwające konflikty zbrojne. W tegorocznej sesji wzięło udział 66 Młodzieżowych Delegatów reprezentujących 40 państw członkowskich. To wciąż jedynie niecałe 21% państw członkowskich ONZ (ONZ liczy 193 członków), z tego jedynie 14 Młodzieżowych Delegatów reprezentuje państwa spoza Europy. Oznacza to niedostateczną reprezentację państw spoza Europy oraz państw rozwijających się. Ta dysproporcja jest szczególnie niekorzystna w świetle danych demograficznych – obecnie młodzi liczą 1,8 miliarda, z tego aż 90% pochodzi właśnie z krajów rozwijających się – komentuje udział w 74. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ Agnieszka Wójcik.
Przemówienie wygłoszone w imieniu Polski poruszało przede wszystkim problemy edukacji obywatelskiej oraz niewielkiego udziału młodych w procesach decyzyjnych.
– Jesienią 2019 r. Młodzieżowi Delegaci zabierali głos w dyskusji dot. rozwoju społecznego na równi z dyplomatami państw członkowskich, przedstawiając problemy, wyzwania i aspiracje młodych ludzi na całym świecie. W moim przemówieniu wygłoszonym w imieniu Polski skupiłam się na rosnących nierównościach, znaczeniu edukacji obywatelskiej i prawnoczłowieczej, deficycie udziału młodych w procesach decyzyjnych i szczególnie trudnej sytuacji młodych żyjących na obszarach konfliktów zbrojnych. Uczestniczyłam też w posiedzeniach Rady Bezpieczeństwa ONZ, spotkaniach z Sekretarzem Generalnym ONZ, António Guterresem i jego zastępcami, negocjacjach dot. przyjęcia rezolucji Zgromadzania Ogólnego ONZ „Policies and Programmes involving youth” czy spotkaniach koordynacyjnych państw Unii Europejskiej. Nieodłącznym elementem pracy były też liczne wydarzenia towarzyszące, tzw. side-eventy, organizowane przez państwa, organizacje wyspecjalizowane ONZ czy organizacje pozarządowe, a które są platformą debaty eksperckiej i wymiany poglądów na określone tematy, związane z obszarami działalności ONZ – wyjaśnia gość naszego portalu.
Na pytanie o znaczenie funkcji Młodzieżowych Delegatów odpowiada zdecydowanie, że wnoszą innowacyjne spojrzenie, kreatywne pomysły, rekomendacje, a niejednokrotnie gotowe rozwiązania. Politycy powinni słuchać młodych i wcielać w życie ich postulaty.
– Wzmacniają oni poziom reprezentacji na szczeblu największej i najważniejszej organizacji międzynarodowej świata, działając na rzecz silniejszego przestrzegania i monitorowania praw człowieka oraz realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju. Cieszy, że z roku na rok coraz więcej państw członkowskich ONZ decyduje się powołać Program UN Youth Delegate, choć szczególnie problematyczny pozostaje brak należytej reprezentacji młodzieży z krajów konfliktów zbrojnych i krajów rozwijających się. Podczas 74. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ Młodzieżowi Delegaci skutecznie wykonali swoje zadanie rzeczników na rzecz zmian i lobbystów pewnych rozwiązań, usiłując wpłynąć na państwa członkowskie ONZ. Niewątpliwie głos młodych podczas tegorocznej sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ był zdecydowany, bezkompromisowy i słyszalny – podkreśla Delegatka.
Działalność Agnieszki Wójcik nie zakończyła się na udziale w sesji w Nowym Jorku. Pracuje nadal, reprezentując polską młodzież podczas międzynarodowych i ogólnopolskich konferencji i spotkań.
– W grudniu reprezentowałam polską młodzież jako część polskiej delegacji dyplomatycznej na United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) COP25 w Madrycie. Regularnie występuję na różnych międzynarodowych i ogólnopolskich konferencjach oraz panelach dyskusyjnych, prezentując opinie polskiej młodzieży, spotykam się z politykami, przedstawicielami organizacji pozarządowych i środowisk biznesowych w zakresie realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju. Zorganizowałam też konferencję „Małe dzieci, wielkie wojny – ochrona dzieci w konfliktach zbrojnych” z okazji 30. rocznicy przyjęcia Konwencji o Prawach Dziecka – najszerzej ratyfikowanej konwencji międzynarodowej (196 stron) – której Polska była inicjatorem. Organizuję i prowadzę też warsztaty dot. Agendy 2030 ONZ, aktywnie wspieram konferencje Model United Nations. Ponadto, już w marcu będę uczestniczyć w UNECE Regional Forum on Sustainable Development w Genewie – relacjonuje Agnieszka Wójcik.
Jako Młodzieżowa Delegatka przygotowuje również raporty i opracowania, a do najważniejszych zadań zalicza przeciwdziałanie różnym przejawom nierówności.
– Priorytetami pozostają dla mnie „Mniej nierówności”, zwłaszcza nierówności szans między dużymi miastami a mniejszymi ośrodkami, dobra jakość edukacji, prawa człowieka, silne społeczeństwo obywatelskie, prawa młodych na obszarach konfliktów zbrojnych i najszerzej pojawiająca się w konsultacjach społecznych kwestia, czyli klimat w myśl, niestety, prawdziwego hasła „To nie jest klimat dla młodych ludzi”.
Przy tak wielu obowiązkach Agnieszka Wójcik kontynuuje studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim i International Organizations w European Academy of Diplomacy. Rozwija się naukowo w dziedzinie prawa międzynarodowego i praw człowieka. Przyszłość chciałaby związać z prawem międzynarodowym.
– Marzy mi się występowanie jako pełnomocnik w postępowaniach przed międzynarodowymi sądami, takimi jak Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości, Międzynarodowy Trybunał Karny czy Europejski Trybunał Praw Człowieka. Myślę też o jeszcze innej ścieżce: sektorze pomocy humanitarnej. Czas pokaże, na razie trzeba robić swoje – najlepiej, jak potrafię! – podsumowuje nasz gość.
fot. archiwum Agnieszki Wójcik
