Każdy z nas ma indywidualne podejście do przyrody. Każdy z nas dla swoich potrzeb wykorzystuje bliskość przyrody i każdy ma prawo do interpretowania lasu. Inaczej widzi go człowiek, który jest w nim tylko gościem, przypadkowym przechodniem, a inaczej odbiera człowiek, dla którego las jest miejscem pracy, życia, realizacji i spełniania wielkich marzeń i planów. Inne obrazy lasu zachowuje człowiek straszy, a inne nastolatek.
Leśnicy z Nadleśnictwa Krzeszowice połączyli przeżycia zawodowe bohaterów z ich osobistymi, wręcz intymnymi relacjami z przyrodą. Ujrzymy zatem analizę przyrody od strony uczuć, zaspokajania pragnienia tworzenia w tym świecie czegoś lepszego, czy też zwykłego radzenia sobie z wyzwaniami życiowymi.
Jak poszczególni bohaterowie poradzili sobie z „oswojeniem” lasu, możemy zobaczyć w 5 serialowych odcinkach. Niewątpliwie wielkim atutem tych obrazów jest zaangażowanie bohaterów. Kolejne odcinki prezentują jednego człowieka, symbolicznego przedstawiciela jednego pokolenia. Zobaczymy las widziany przez 20-letniego ucznia, 40-latka pracującego w lesie, 60-letnią emerytowaną nauczycielkę, prawie 80- letniego nadleśniczego i 100-letniego leśnika. Poznamy, czym las jest dla nich. Widzowie mogą odnaleźć siebie poprzez identyfikowanie się z bohaterami adekwatnie do pokolenia. Mogą również poznawać wizje i oczekiwania młodych ludzi.
Spotkanie ze 100-letnim leśnikiem można odebrać jako wspomnienie minionych czasów – na tyle odległych, że młodzi widzowie mogą traktować ten odcinek filmowy jak żywą lekcję historii, opowieść o świecie, którego już nie ma, opowieść prowadzoną przez człowieka, który jeszcze żyje, ale jego pokolenie już przeminęło.
Paweł, Sławek, Wanda, Roman i Zygmunt – leśna sztafeta
- Paweł ma 20 lat. Jest świeżo upieczonym absolwentem Technikum Leśnego w Starym Sączu, który w tym roku rozpoczyna studia zaoczne. Równocześnie podejmuje staż i pracuje w Lasach Państwowych. Jego przeżycia związane z lasem rozpoczynają się od podglądania przyrody i przeradzają się w pasję fotografowania, uprawiania sportu w lesie i pogłębiania wiedzy o leśnictwie. Wszystko zaczęło się podczas niecodziennej obserwacji rykowiska jeleni. Jaki obraz lasu zapamiętał z dzieciństwa i jaki to ma wpływ na jego oczekiwania co do ścieżki kariery? Tego wszystkiego dowiadujemy się z filmu.
- Sławek jest leśnikiem młodego pokolenia. W pracy w terenie, czyli w bezpośrednim kontakcie z lasem, poza codziennymi obowiązkami dostrzega jeszcze wyjątkowy romantyzm i niezwykłość środowiska przyrodniczego. Ciągły kontakt z przyrodą podsuwa mu życiowe wyzwania i daje poczucie szczęścia. Swoją historią pokazuje trudy pracy leśnika, jej znaczenie dla środowiska i dla ludzi. Sławek czuje, że robi coś bardzo ważnego, potrzebnego. Las – to jego plan na życie.
- Wanda całe swoje zawodowe życie poświeciła na kształcenie zawodowe młodych ludzi w szkole profilowanej. Stanowiła dla uczniów wzór w dążeniu do doskonałości i bycia dobrym człowiekiem. Zawsze widziała w uczniach ogromny potencjał i wielkie pokłady zaangażowania w zdobywanie wiedzy. Czy fakt, że wychowała się w leśniczówce, z dala od ludzi, gdzieś tam na „końcu świata”, ukształtował ją jako człowieka otwartego i kochającego przyrodę?
- Roman jest już emerytem. Trudne, czasami skomplikowane relacje z otoczeniem i charakterystyka pracy leśnika w ciężkich górskich rejonach, to temat opowieści emerytowanego nadleśniczego Nadleśnictwa Nowy Targ. Wydaje się, że czas emerytury otwiera nowe możliwości i jest to okres, w którym realizuje się kiedyś odkładane na bok pasje. Czy tak jest w przypadku leśnika, który całe życie pracował z ludźmi i dla ludzi?
- Zygmunt jest poza czasem. Czy mając sto lat można czuć się młodym? Nie ma lepszej kroniki wydarzeń historycznych od człowieka, który przeżył wojnę, 8 papieży, 18 prezydentów USA, 7 władców brytyjskich od Jerzego V, wszystkich prezydentów Polski z wyłączeniem Gabriela Narutowicza oraz wszystkich dyrektorów generalnych Lasów Państwowych.
