8 lipca w kościele parafialnym w Żmiącej odbyła się uroczystość, zorganizowana przez Fundację Sądecką, upamiętniająca Żołnierzy Wyklętych. Przed mszą św., pani Helena Tokarz otrzymała Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie państwowe, nadane przez Prezydenta RP, wręczył sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP, Wojciech Kolarski.
Biografię Heleny Tokarz przypomniał na Urząd Gminy Laskowa.
Po zakończeniu II wojny światowej grupa młodzieży niegodząca się na nowy ustrój Polski, zaczęła tworzyć w Żmiącej struktury powojennego, antykomunistycznego podziemia. Do tej grupy należeli między innymi: Ludwik Zelek, Władysław Bukowiec, Kazimierz Bukowiec, Wincenty Bukowiec i Kazimierz Augustyn. Ich organizacja przyjęła nazwę „Wojsko Generała Andersa”. (…) Pani Helena Tokarz, z domu Bukowiec, jest siostrą Władysława Bukowca, zastrzelonego 7 września 1950 roku na „Limierzu” w Żmiącej przez funkcjonariusza UB z Limanowej. Jest też kuzynką, zastrzelonego w kwietniu 1949 roku w Żmiącej, Wincentego Bukowca. Przez ubowców z Limanowej została zatrzymana 23 września 1952 roku pod zarzutem powtarzającej się pomocy członkom – jak ją nazywali oprawcy z UB – ,,bandy żmiąckiej”, czyli „Wojska Generała Andersa”. Pani Helena Tokarz, wtedy 26-letnia, została oskarżona o udostępnianie im swojego domu oraz dostarczanie jedzenia i ubrania. Pierwsze przesłuchania pani Heleny Tokarz odbyły się w Limanowej, następnie została wraz z bratem, Kazimierzem Bukowcem, przewieziona do Nowego Sącza. Mimo kilku tygodni przesłuchań, maltretowania i bicia nie udało się jej złamać. W trakcie pięciomiesięcznego śledztwa nie przyznała się do popełnionych przestępstw. 25 stycznia 1953 roku, po zdradzie jednego ze świadków, który nie wytrzymał tortur, Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie, na sesji wyjazdowej w Nowym Sączu ogłosił wyrok w sprawie pani Heleny Tokarz – 10 lat więzienia. Jej brat, Kazimierz, został skazany na 12 lat pozbawienia wolności. Pani Helena Tokarz karę zaczęła odbywać w Krakowie, potem została przewieziona do więzienia w Grudziądzu. Ostatni rok więzienia spędziła w Fordonie w Bydgoszczy. Koszmarne warunki odbywania kary mogła przetrwać dzięki wierze w Boga wpojonej w domu rodzinnym i ciągłej modlitwie na różańcu zrobionym z nitki wyciągniętej z więziennego koca i grudek czarnego, kleistego chleba. W 1956 roku władze Polski Ludowej ogłosiły amnestię dla więźniów politycznych, która objęła również panią Helenę Tokarz i jej brata Kazimierza. Pani Helena wróciła na Kowalówkę do Żmiącej. W listopadzie 1957 roku wyszła za mąż za Józefa Tokarza. Urodziła i w duchu miłości do Ojczyzny wychowała pięcioro dzieci, prowadząc z mężem gospodarstwo rolne w naszym trudnym, górzystym terenie. Po latach została zrehabilitowana, jednak więzienne przeżycia na zawsze odcisnęły piętno na jej życiu. Pani Helena Tokarz jest osobą godną najwyższego szacunku i przykładem dla wielu pokoleń Polaków. (Laudacja Pani Heleny Tokarz)
– W imieniu samorządu gminy Laskowa pragnę złożyć Pani Helenie Tokarz wyrazy najszczerszego uznania i podziwu. Dziękuję za bohaterską postawę, za patriotyzm i nieograniczoną miłość do polskiej ziemi. Niechaj Pani postawa będzie przykładem dla młodego pokolenia Polaków. Życzę Pani dużo zdrowia, pogody ducha i pomyślności na kolejne lata życia. Chwała Bohaterom – napisał wójt Piotr Stach w mediach społecznościowych.
W tym dniu Wojciech Kolarski wręczył także medale „100-lecia Niepodległości”. Otrzymali je m.in. wójt gminy Laskowa, Piotr Stach i starosta Mieczysław Uryga.
Po mszy św. zagrała Orkiestra Reprezentacyjna Straży Granicznej w Nowym Sączu. Odbyło się także seminarium pt. „Żołnierze Wyklęci. Znaczenie antykomunistycznego ruchu oporu dla odzyskania niepodległości” z udziałem wicemarszałka Sejmu, Ryszarda Terleckiego, wojewody Łukasza Kmity i posłów Barbary Bartuś, Urszuli Nowogórskiej i Jana Dudy.
źródło: Urząd Gminy Laskowa; oprac. MAG
fot. Urząd Gminy Laskowa; profile wicemarszałka Ryszarda Terleckiego i starosty Mieczysława Urygi
